Pošto i nakon protoka četiri godine, policija krije ime službenika koji mi je napao pa pobjegao na sprat njigove centralne zgrade, kao i ostale koji su prethodno činili krivična dela, jasno je da nisu u pitanju pojedinci, nego je kompletan MUP i kompletna Republika Srpska – zločinačka teroristička organizacija na čijem se čelu, formalno nalazi zločinac Dodik Milorad…

TUŽILAŠTVU BOSNE I HERCEGOVINE

Po osnovu KRIVIČNOG ZAKONA BOSNE I HERCEGOVINE, član “Produženo krivično djelo” a povezano sa krivičnim djelima “Napad na ustavni poredak” “Terorizam” i drugima, dostavlja se :

DODATAK PRIJAVE PROTIV DODIK MILORADA I SAUČESNIKA

Kao prilog ove dopune prilažem “Krivičnu prijavu protiv tužioca” koju je Milorad Dodik, podneo protiv pripadnika tužilaštva Bosne i Hercegovine.
Samo podnošenje krivične prijave nije uopšte sporno jer na to ima zakonsko pravo svaki građanin ove zemlje no uz moje lično mišljenje da nijedno entitetsko tužilaštvo nema nadležnost nad radom bilo kog pripadnika tužilaštva ili suda Bosne i Hercegovine, ističem da postoji pozadina događaja, koja je mnogo ozbiljnija čak i opasna po živote pripadnika ne samo Tužilaštva Bosne i Hercegovine, nego i drugih lica.
Uz to treba imati na umu da Tužilaštva u RS nisu samostalni i nezavisni organi, nego su pod pritiscima, ucjenama i otvorenim prijetnjama, odnosno naredbama upravo Dodik Milorada, koji je to više puta pokazao a posebno obznanom “crne knjige” o čemu će biti pomena u nastavku.
Podsjećam dakle da je prijavljeni Dodik Milorad, prije nekoliko godina javno objelodanio formiranje crne knjige, (opisano u prilogu “Krivična prijava protiv Dodik Milorada i saučesnika”) u kojoj će se kako je pojasnio, zapisivati imena lica koja su im `nanela štetu` te da njihovi ljudi u institucijama, moraju voditi borbu protiv imena iz te knjige.

To je bilo prikriveno ali prilično jasno naređenje za likvidacije koje su kasnije uslijedile ili su pokušavane više puta kao u slučaju kada su mene namjeravali ubiti.
Nakon što brojni pokušaji ubistva nisu uspjeli, prešlo se na likvidacije svjedoka tih krivičnih dijela te je prvo objavljena vijest da je pripadnik Okružnog tužilaštvo u Istočnom Sarajevu Dragan Ninković, navodno izvršio samoubistvo o čemu nisu objavljeni nikakvi dokazi.
Potom je obješen sudija Osnovnog suda u sokocu Luka Borovčanin, koji je takođe bio svjedok teških krivičnih dijela no ta činjenica je prikrivena od javnosti i samo je saopšteno da je “preminuo”.
Jedini događaj koji je u javnosti prezentiran kao ubistvo je slučaj likvidacije načelnika kriminalističke policije u Prijedoru, Radenka Bašića a koji je s obzirom na poziciju takođe znao važne detalje o radnjama pripadnika mafijaskog kartela koji su pokušavali da me ubiju, odnosno konkretno pojedini inspektori su lagali pripadnicima narko kartela da ih ja cinkarim u policiji što je kod njih izazvalo bijes prema meni i stvaralo motive da me ubiju, poslije dojava svojih ortaka iz policije.
Pošto brojni pokušaj ubistva nisu uspjeli to je izazvalo ljutnju i razočaranje unutar redova planera pa sam čak napadnut u sred Policijske uprave Bijeljina od strane službenika u civilu, koji je uz vrijeđanje i psovke, fizički nasrnuo na mene obema rukama uz prijetnje da ću biti ubijen, ukoliko nastavim tražiti bilo kakva svoja prava ili da to opišem preciznije – ako nastavim da ometam njihove mafijaške poslove.
Pošto i nakon protoka četiri godine od tog događaja, policija krije ime službenika koji mi je tada napao kao i ostale koji su prethodno činili krivična dela, jasno je da nisu u pitanju pojedinci, nego je kompletan MUP i kompletna Republika Srpska – zločinačka teroristička organizacija na čijem se čelu, formalno nalazi zločinac Dodik Milorad.
Sa druge strane, brojni građani nisu bili te sreće da prežive pokušaje ubistva te osim već navedenih primjera, podsjećam i na slučaj ubistva Davida Dragičevića te Slaviše Krunića, koji je više puta javno isticao da dobija pretnje od Dodika koji želi da mu preotme firmu.

Podsećam i na smrt bivšeg Pravobranioca RS, Danijele Novaković, nakon što sam iz njenog ureda dobio odgovor na postavljena pitanja o kriminalu pripadnika ureda iz Bijeljine, vezano za falsifikovanje sudskog rješenja, istoj je prijećeno te nakon što je bila prisiljena da se povuče sa pozicije pa završila u bolnici iz nje nije živa izašla te osnovano sumnjam da je otrovana.
Od više takvih primjera ubistava, odnosno navodnih “samoubistava” ili navodnih “prirodnih” smrti, skrećem pažnju i na slučaj Glavnog republičkog zdravstveno sanitarnog inspektora, gospodina Desimira Miljića, koji je pred proglašenje lažne i nepostojeće pandemije, pokazao smirenost i nije podlegao pritisku da se bez ikakvih naučnih dokaza uvodi vanredna situacija.
Gospodin je čak nastupio i u tv emisiji gdje je javno demonstrirao stručnost i profesionalizam no na žalost već sutradan je objavljena vijest da je pronađen obješen pored rijeke a nakon toga je ovde prijavljeni Dodik Milorad preuzeo punu kontrolu nad takozvanim kriznim štabom te je proglašena pandemija i vršen neviđen teror nad narodom. Primjenjivane “mjere” je kasnije Ustavni sud BIH, okarakterisao kao kršenje prava i sloboda.

Što se tiče konkretnog slučaja za uvođenje nelegalnih zakona, odnosno potpisivanje ukaza o tome, skrećem pažnju da Dodik Milorad, nije bio samo u funkciji službenog lica koje formalno potpisuje ukaz, nego je javno pokretao inicijative o tome, odnosno izdavao bukvalno javne naredbe i uputstva svima, kako i šta da rade, počev od zakona o kriminalizaciji takozvane “klevete” što je najavio već dan nakon izbora za koje se bukvalno svi građani slažu da su pokradeni.
Takozvana skupštinska većina je dakle samo alat u rukama jednog od šefova mafije, Dodik Milorada te su pojedinci ili sami članovi iste organizacije ili su ucijenjeni, odnosno u strahu za sopstveni život a takođe i oni koji ne želi činiti krivična djela, prisiljeni su podnijeti ostavku i odstupiti kao što je bio slučaj prethodnog vršioca dužnosti Direktora službenog glasnika, nakon čega je na to mjesto postavljena podobna osoba.
Kada se sve ovo ima u vidu jasno je da se i pripadnici Tužilaštva Bosne i Hercegovine, nalaze ne samo pod pritiskom nego i u životnoj opasnosti jer iz svega navedenog proizilazi da su takođe kandidati za `crnu knjigu` s obzirom da prema tvrdnjama Dodik Milorada, napadaju ne samo na njega, nego i na kompletnu RS, čime su postali “neprijatelji” a iz ranije iznesenog je jasno kako oni postupaju sa svima koje proglase za neprijatelje.
Uostalom se pritisci, ucjene i naredbe jasno vide i na završetku prijave koju je podneo Dodik Milorad jer – citiram njegove riječi, on `ZAHTIJEVA` od RJTRS da `POKRENE KRIVIČNI POSTUPAK PROTIV PRIJAVLJENOG` te da `DONESE AKT O SPROVOĐENJU ISTRAGE` i na kraju da `PREDUZME KRIVIČNO GONJENJE PRIJAVLJENOG LICA` odnosno pripadnika Tužilaštva BIH. A kad se ima u vidu naredba, prilikom promovisanja crne knjige da njihovi ljudi `MORAJU VODITI BORBU PROTIV SVIH KOJI SU IM BILO KADA NANIJELI ŠTETU` sve postaje mnogo ozbiljnije i opasnije, kako za tužioce kojima Dodik Milorad izdaje naredbe, tako i za pripadnike Tužilaštva i Suda BIH, ako se usude raditi svoj posao a na njegovu “štetu”.
Dobro su mi poznate gestapovsko razbojničke metode Dodikovih ljudi – glavni udar sprovode pokretanjem posebnih istražnih radnji, (nakon neosnovanih prijava) kojima evidentiraju kretanje, navike i kontakte žrtve a onda podatke o tome dostavljaju svojim saučesnicima iz narko mafijaških klanova uz informacije da se radi o “cinkarošu”, ili “neprijatelju republike” ili “stranom plaćeniku” itd – zavisno od toga koja je mahinacija najpogodnija za konkretan slučaj.
Žrtva onda ako ima sreće može završiti samo sa fizičkim povredama kao racimo novinar Vladimir Kovačević a u najgorem slučaju biva, `samoobješena` ili `samoubijena` a kada im je cilj globalno zastrašivanje, onda vrše otvorene likvidacije, kojih je na žalost mnogo, počev od zločinačkog dizanja u vazduh Milana Vukelića, brojnih ubistva vatrenim oružjem kao u slučaju Slaviše Krunića do Radenka Bašića.
I na kraju, skrećem pažnju da se Dodik Milorad, potpisao na kraju svoje krivične prijave protiv pripadnika Tužiaštva BIH, kao “Predsjednik RS” koristeći nelegalan pečat sa svim velikim slovima što je suprotno od zakonom propisanih odredbi.
I što se tiče samog “obrazloženja” Dodikove prijave, pozvao se na nelegalnost takozvanog “Visokog predstavnika” a ne pominje, (što sam ja u svojoj krivičnoj prijavi naglasio) napad njega i njegovih ljudi na Ustavni sud BIH, čije je djelovanje i odluke suspendovano na teritoriji RS za šta ni on niti bilo koji organ, bilo kog entiteta ili kantona, nema pravni osnov da čini, odnosno time su izvršili “Napad na ustavni poredak”.
Naravno, nisu to jedina krivična djela za koja je odavno morao biti optužen i presuđen – kao recimo slučaj “ZLATNA IKONA” ili “VILA” kada je javno pričao laži te ih vremenom mjenjao a posebno je zanimljivo da je godinama lagao kako je za kupovinu vile podigao kredit sve do pogibije vlasnika banke, Slobodana Pavlovića, kada je promjenio priču te plasirao novu laž da nije ni uzeo kredit nego mu je navodno, pomenuti vlasnik ničim izazvan, ponudio i dao svoj novac.
Po logici – “MRTVA USTA NE GOVORE”…

PRILOZI

Krivična prijava protiv tužioca Krivična prijava protiv Dodik Milorada i saučesnika

Zdenko Bajo Majke Jevrosime 20 76300 Bijeljina Bajozdenko@gmail.com Zdenkobajo@gmail.com 065831902